Onderweg tussen Twijfelfontein en Swakopmund worden we
weer rijkelijk bedeeld met reusachtige landschappen en wijde vlakten.
Af en toe onderbreken we onze rit op de 300 km lange gravelweg om halt te houden bij de
wenkende vrouwen en kinderen aan de vele
souvenirstandjes.
Bij het kruisen van de zoveelste rivierbedding worden we
weer met onze neus op dit kurkdroge land gedrukt.
In geen enkel waterloopje, riviertje of “floodway” staat ook maar 1 druppeltje water.
In geen enkel waterloopje, riviertje of “floodway” staat ook maar 1 druppeltje water.
Naargelang we de kust naderen wordt het biljarttafel
vlakke landschap heiïger en dorrer.
Hier groeit niets, leeft niets, woont niemand en is het
kurkdroog.
De luchtspiegelingen doen ons twijfelen of we aan de kust
zijn maar niets is minder waar.
Voor ons niets,
Achter ons niets,
Links niets,
Rechts niets…
We zitten in de Namib Woestijn !!
Net na het binnenrijden van het Dorob National Park
zitten we midden op de set van Mad Max IV, waar de apotheose van de film
gedraaid wordt.
Even later, terwijl wij nog het gevoel hebben midden in
de woestijn te zitten, duikt voor ons de Oceaan op.
De volgende 60 km worden we langs rechts vergezeld door
water, langs links door woestijn …
Of is dit gewoon een bangelijk groot strand ?
Hier en daar steekt een scheepswrak boven het zand uit.
We rijden immers in het verlengde van Sceleton Coast.
Kort na 14 uur rijden we het mistige en bijzonder rustige Swakopmund binnen.
In een handomdraai ruilen we de 35°C van deze ochtend in
Twijfelfontein tegen een comfortabele 18°C hier, en onze short voor een lange
broek.
Het is zaterdagnamiddag
en zoals in heel Namibië zijn ook hier bijna alle winkels dicht.
Goed voor onze portemonnee maar veel is hier niet te zien
!!
We stappen tot aan de pier en wandelen langs het strand
naar de gezellige Beach Bar….
Nota aan onze patisserievriendjes éClair en Tompoes :
bedankt voor de tip van de strandbar !!
;o)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten