Donderdag 29 november 2012
We vliegen pas om 15 h dus geen haast.
Voor het eerst in een maand slapen we uit, nemen alle
tijd voor ons ontbijt en rijden nog eens
langs de lokale “craft market” waar we de laatste keer een aanslag plegen op onze visa.
langs de lokale “craft market” waar we de laatste keer een aanslag plegen op onze visa.
De kunstaanwinst wordt nog bij in de valies gepropt en
dan is het echt tijd om definitief in te pakken.
We wisselen onze short voor een lange broek en steken
alvast een dikke pul klaar in de handbagage.
Koffers in de auto en wijle weg voor onze finale 50 km
lange rit naar de luchthaven Hosea Kutako in
Windhoek.
Windhoek.
We nemen afscheid van de monstertruck die ons 4167 km
rondbracht in dit woestijnland en begeven ons
naar de incheckbalie van British Airways.
Hier moeten we nog stevig onderhandelen om “giraf” van 1m10, die we in Swakopmund kochten, mee
als handbagage aan boord van ons vliegtuig te krijgen.
Hier moeten we nog stevig onderhandelen om “giraf” van 1m10, die we in Swakopmund kochten, mee
als handbagage aan boord van ons vliegtuig te krijgen.
Met de belofte om hem bij het instappen aan de cabincrew
te geven mag hij mee voor deze vlucht.
Wanneer we giraf zonder toelating toch mee naar onze plaats smokkelen lopen we tegen de lamp.
Wanneer we giraf zonder toelating toch mee naar onze plaats smokkelen lopen we tegen de lamp.
Met enig aandringen bij flight attendent Moses mogen we
hem toch in de overhead locker steken.
Voor deze vlucht zijn we safe. Giraf is mee !
Bij onze overstap in Johannesburg moeten we even onze seats
laten controleren voor onze vlucht tussen London en Brussel.
De incheckguy in Windhoek kon wel onze boardingpassen printen maar geen definitieve seats toekennen.
De incheckguy in Windhoek kon wel onze boardingpassen printen maar geen definitieve seats toekennen.
Geen probleem, we hebben 4 uur de tijd tussen de 2
vluchten…
Maar dat is buiten de Afrikaanse efficiëntie gerekend…
Waar wij denken dit op enkele minuutjes rond te krijgen
staan we 3 volle uren in de rij aan te schuiven.
Het is boardingtijd wanneer het eindelijk onze beurt is…
We proberen nog even iets te forceren maar wanneer de
baliedame ons de foute instapkaarten toeschuift zijn we het zo zat dat we ons onverrichter zake en op een
loop naar gate 15 begeven.
Danig gefrustreerd van wat ons overkomen is , spuien we
ons ongenoegen bij de gemoedelijke dame aan de gate.
Ze neemt onze boardingpassen, tokkelt één en ander op
haar klavier en binnen de minuut rollen er 2 nieuwe met correcte seatnummers
uit de printer !!!!
We zijn nog steeds in Afrika …
Een beetje onethisch maken we van de situatie ge(mis)bruik en gooien ons probleem van giraf ook meteen in de ring…Dat we wilden
navragen hoe we hem op een correcte manier moesten meenemen maar dit door
gebrek aan
tijd niet meer kon….
tijd niet meer kon….
Ons pruillipje helpt en giraf kan mee aan boord !!! Yesssssssssssssss….
De 10,5 uur durende vlucht op zich is letterlijk een
beetje turbulent maar met de goeie films op de video merken we er nauwelijks iets van.
In Londen hebben we niet al teveel tijd voor onze aansluitende
vlucht naar Brussel en na een koffiestop zijn we net op tijd om in te stappen.
We doen alsof onze neus bloedt en rennen na een vluchtige
paspoortcontrole onmiddellijk door aan boord van het vliegtuig.
Niemand schijnt de aanwezigheid van giraf te merken.
We stoppen hem ongemerkt in de overhead locker en gaan
rustig zitten.
9h10 – Brussels airport ….. Het is gelukt !!!
We zijn thuis … alle 3
!!!
Giraf heeft ondertussen al vrede gesloten met
onze Kazze !
